expr:content='”” + data:blog.postImageUrl’ property='og:image'/>

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Blue Öyster Cult - Secret Treaties






Blue Oyster Cult - Secret Treaties

Έτος - 1974

Είδος - Hard Rock, Heavy Metal



Μιλώντας συνοπτικά και επί της ουσίας: Οι Blue Oyster Cult ονομάστηκαν «η ροκ μπάντα του σκεπτόμενου ατόμου» και όχι τυχαία. Ελάχιστα συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής κατόρθωσαν να συνδυάσουν τόσο αποτελεσματικά την ποιότητα από τη μία, με το γνήσιο, αρχετυπικό πνεύμα της ροκ μουσικής από την άλλη. Και σε αυτόν εδώ, τον τρίτο δίσκο τους, ενδεχομένως να αγγίζουν το δημιουργικό τους απόγειο.

H παρέα των Eric Bloom, Donald «Buck Darma» Roeser (τα δύο εναπομείναντα στο συγκρότημα μέλη ως σήμερα), Allen Lanier, Joe και Albert Bouchard  βρίσκονταν σε τρελά δημιουργικά κέφια, εκεί, στα μισά περίπου των 70’s. Βρισκόμαστε στα χρυσά χρόνια της κλασικής ροκ μουσικής. Το 1974, για την ακρίβεια, υπήρξε μια μεταβατική χρονιά: το πανκ δεν είχε ακόμα γεννηθεί, το glam rock έχανε σταδιακά τη λάμψη του, το κύμα του progressive rock είχε αρχίσει να υποχωρεί και τα μεγαθήρια του σκληρού ήχου των καιρών, συγκροτήματα όπως οι Led Zeppelin και οι Black Sabbath, διένυαν μια «ώριμη» φάση», μεστή από πειραματισμούς. Η εποχή προσφερόταν για ψαγμένα ακούσματα. Το “Secret Treaties” ήρθε πάνω στην κατάλληλη στιγμή.

Το άλμπουμ ουσιαστικά αποτελεί το αποκορύφωμα της πρωταρχικής φάσης του συγκροτήματος (την οποία και έχουν αποκαλέσει  «η ασπρόμαυρη περίοδος»). O αρχικός του τίτλος ήταν "Power In The Hand Of Fools", τελικά όμως προτιμήθηκε το περισσότερο μυστήριο (και ταιριαστό με την διάθεση του άλμπουμ) "Secret Treaties". Ο προκάτοχος του δίσκου, το “Tyranny and Mutation” του 1973, είχε φανερώσει στον κόσμο πως εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλά με μία ακόμα ροκ μπάντα, στα χνάρια (και σκιά) των γνωστών μεγαθηρίων. Οι Blue Oyster Cult ήθελαν το κάτι παραπάνω. Ο δίσκος, αν και μόλις ο τρίτος τους, φανερώνει μια ωριμότητα που πολλά συγκροτήματα θα ζήλευαν.








Το άλμπουμ συμπυκνώνει, σε 8 τραγούδια όλα κι όλα, όσα αξίζουν σε αυτή τη μουσική. Από την εναρκτήρια, πιασάρικη μελωδία του “Career Of Evil”, στο ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό “Subhuman” (από τα αγαπημένα μου του δίσκου), από το οργιαστικό (με όλη τη σημασία της λέξης) και προκάτοχο του heavy metal της δεκαετίας του 80 “Dominance and Submission”, στο ξέφρενο boogie του “ME 262”, και από το πανέμορφο “Flaming Telepaths” στο βιωματικό φινάλε του “Astronomy”, ο δίσκος δεν περιλαμβάνει ούτε μία κακή στιγμή. Αντίθετα, ξεχειλίζει από ποικιλία, ευφάνταστη συνθετική διάθεση, μελωδικότητα σε σημεία, ξέφρενους ρυθμούς σε άλλα, μα και τους χαρακτηριστικούς, μυστήριους στίχους των B.O.C. Στο τελευταίο κομμάτι το συγκρότημα δέχτηκε για δεύτερη φορά τη συνεισφορά της φίλης τους, Patti Smith.

Η μπάντα, η οποία (μεταξύ άλλων) θα συνεργαζόταν και με τον μεγάλο βρετανό συγγραφέα Michael Moorcock, θεματολογικά συνδυάζει τις ιστορικές διαδρομές, την επιστημονική φαντασία, την pulp λογοτεχνία, τα επικά θέματα, μα και την περισσότερο χύμα (και χαρακτηριστική των καιρών) ροκ διάθεση, όλα αυτά εμποτισμένα με άφθονο χιούμορ… Μα και έναν βαθμό ειρωνείας: γιατί στο τέλος, ρίχνεις μια ματιά πίσω σου και διαπιστώνεις πως “the joke is on you”…


Is it any wonder that my mind's on fire 
Imprisoned by the thoughts of what to do 
Is it any wonder that my joke's an iron 
And the joke's on you 







Όσο αφορά το πολεμικό θέμα του εξωφύλλου… Μεταφερόμαστε στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στις μάχες της Βρετανίας με την Γερμανία, και το αεροπλάνο που παρατηρούμε είναι ένα ME 262 – από εκεί προέρχεται ο τίτλος και το περιεχόμενο του ομότιτλου τραγουδιού… Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως επηρέασε τον Steve Harris, δέκα χρόνια μετά, τον καιρό που έγραφε το “Aces High” για τους Iron Maiden, έχοντας ανάλογη θεματολογία. Όσο αφορά τον πιλότο, στο εξώφυλλο… Βλέπουμε έναν σκελετό – δεν είναι τυχαίο.

Οι B.O.C., εξάλλου, υπήρξαν το heavy metal της εποχής τους, μια εποχή που ο όρος κυκλοφορούσε εδώ κι εκεί, δεν είχε όμως καθιερωθεί ακόμα «επίσημα». Όποιος νομίζει πως η μέταλ μουσική συνιστά έναν συρφετό από τσιρίδες και απανωτά ριφ θα δοκιμάσει σίγουρα μια κάποια έκπληξη ακούγοντας το άλμπουμ – κι όμως, αν δεν είχαν υπάρξει οι B.O.C. συγκροτήματα όπως οι Metallica θα ήταν πολύ φτωχότερα (αρκετός κόσμος έμαθε τους Blue Oyster Cult από την περίφημη διασκευή τους στο “Astronomy” – πρόκειται για καταπληκτική διασκευή, ωστόσο το αυθεντικό τραγούδι είναι ούτως ή άλλως μοναδικό και παραμένει μία από τις κορωνίδες της δημιουργικής τους πορείας και ένας από τους μεγαλύτερους ροκ ύμνους της δεκαετίας του 70 – ευτυχώς, είχαμε την χαρά να το απολαύσουμε live, στην πρόσφατη συναυλία του συγκροτήματος, στην Αθήνα!).










Τα χρόνια που θα ακολουθούσαν οι B.O.C. θα γίνονταν ακόμα περισσότερο γνωστοί στο κοινό, ενώ θα παρέδιδαν τα χιτ που θα τους έκαναν διάσημους: τραγούδια όπως το “Godzilla”, “Dont Fear The Ripper” και “BurninFor You”. Ελάχιστοι όμως δίσκοι τους θα παρουσίαζαν από την αρχή μέχρι το τέλος την συνοχή και τον συνθετικό οίστρο του “Secret Treaties”.



Γιατί να ακούσετε αυτόν τον δίσκο: Πρόκειται για ένα από τα ποιοτικότερα και καλύτερα άλμπουμ της ροκ μουσικής της εποχής του και ένα από τα τελειότερα δείγματα πρώιμης, εγκεφαλικής μέταλ μουσικής.


Γιατί να μην ακούσετε τον δίσκο: Δε σας αρέσει η ροκ – αποκλείεται βέβαια, σε αυτή την περίπτωση, να διαβάζετε ως εδώ αυτό το κείμενο.


Ο δίσκος σε μια λέξη: B.O.C. (enough said).


Top Moments: Astronomy, Flaming Telepaths, ME 262, Dominance and Submission, Subhuman


Track List:

2 – Subhuman
4 – ME 262
5 – Cagey Cretins
6 – Harvester Of Eyes
8 – Astronomy





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...