Τα 60 Πιο Αμφιλεγόμενα Εξώφυλλα Δίσκων! Μέρος Πρώτο

Ποτέ δε πρέπει να κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του, λέει ο σοφός λαός. Αντίστοιχα, δε πρέπει να κρίνεις κάποιον άνθρωπο από την εμφάνιση του. Μεταξύ μας όμως, αν είχατε κανονίσει ραντεβουδάκι με κάποια γυναίκα και ερχόταν ντυμένη με τα εσώρουχα της… ίσως σας φάνταζε περίεργο αν μετά εκείνη έλεγε «ξέρεις, είμαι πολύ σεμνό κορίτσι στην πραγματικότητα».

Και αν εσείς γουστάρατε (είστε άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, σε τελική ανάλυση), φανταστείτε να παρουσιάζατε το «σεμνό» αυτό κορίτσι ένα βράδυ στην οικογένεια σας. Οικογένεια συντηρητικών, ας πούμε, αντιλήψεων, βαθιά ηθικολογική. Φανταστείτε να χτύπαγε το κουδούνι, να ανοίγατε με ιδρωμένα χέρια την πόρτα, οι γονείς σας να περιμένουν από πίσω…

Και η κοπέλα να έμπαινε, ντυμένη ξανά με τα εσώρουχα της.

Άουτς.

Σήμερα θα μιλήσουμε για εξώφυλλα δίσκων που προκάλεσαν αρνητικές συζητήσεις, άφησαν πίσω τους κακή φήμη, γνώρισαν αντιδράσεις, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις έφτασαν να απαγορευτούν. Αρκετά από αυτά υπήρξαν ασφαλώς θύμα μιας κοινωνίας πουριτανικής στα ήθη και υποκριτικής στις συμπεριφορές, μια κοινωνία που μονίμως ψάχνει να βρει αποδιοπομπαίους τράγους και φοράει μάσκες ηθικής. Στις ψηλότερες θέσεις της λίστας θα συναντήσουμε αρκετά από αυτά – σε κάποια μάλιστα η αντίδραση της καλής και άξιας κοινωνίας συνιστά τουλάχιστον τραγελαφικό γεγονός – σα να παρουσιάζετε την κοπέλα που λέγαμε, και οι γονείς σας να ενοχλούνται επειδή φοράει δερμάτινο μπουφάν και έχει κρίκους στη μύτη και τα φρύδια.

Άλλα πάλι υπήρξαν επιτηδευμένα προκλητικά, ενώ μια μερίδα εξ’ αυτών, απλά κακόγουστα. Η κοπέλα με τα εσώρουχα, που λέγαμε – και αν αυτό δε σας φαίνεται αρκετό, φανταστείτε την κοπέλα, σε δημόσιο χώρο, να φοράει άσχημα εσώρουχα, μακριές πουά βράκες και ξεχειλωμένα, κίτρινα σουτιέν! Α όχι, κύριοι, αυτό, συνιστά προσβολή του καλού γούστου! Πώς να παρουσιάσετε τέτοιο πλάσμα στους γονείς σας! Αυτού του τύπου τα εξώφυλλα θα πληθαίνουν όταν θα πλησιάζουμε προς το τέλος του κειμένου.  

Ορισμένα από τα εξώφυλλα που παρουσιάζουμε θα τα βρείτε λογοκριμένα σε άλλα σάιτ – ωστόσο επέλεξα να τα παρουσιάσω στην κανονική τους μορφή, γιατί αλλιώς δε θα είχε νόημα το κείμενο. Όπως θα διαπιστώσετε, κοιτάζοντας τις χαμηλότερες θέσεις της κατάταξης (τα μεγαλύτερα νούμερα), τα εξώφυλλα στην πλειοψηφία τους δεν είναι άσχημα, από αισθητική άποψη. Ωστόσο υπάρχει μερίδα κόσμου εκεί έξω, που και τον Ερμή του Πραξιτέλη να τους παρουσίαζες, στη μέση μιας πλατείας, θα αισθάνονταν πως προσβάλλονται οι κώδικες τους περί ηθικής – μα να μη φοράει ένα παντελόνι, κάτι βρε παιδί μου.

Όσο πάλι πλησιάζουμε στις πρώτες θέσεις της λίστας, συναντούμε εξώφυλλα που θα μπορούσαμε να πούμε πως «ξεπέρασαν τα όρια» - όποια και αν είναι αυτά. Εκεί οι αντιδράσεις ενδεχομένως να υπήρξαν και δικαιολογημένες. Θα τα δούμε παρακάτω.

Πριν ξεκινήσουμε την περιήγηση μας, για όσους από σας επιθυμείτε να πάρετε μια γεύση αληθινής κακογουστιάς, να σας θυμίσω πως μπορείτε να διαβάσετε τo αντίστοιχο, μεγάλο αφιέρωμα μας, με θέμα τα πιο Ελεεινά Εξώφυλλα Δίσκων, στο ακόλουθο λινκ:

Τα Πιο Ελεεινά Εξώφυλλα Δίσκων

Πάμε λοιπόν να δούμε την κατάταξη μας!

Τα πιο αμφιλεγόμενα εξώφυλλα δίσκων – Η κατάταξη

60 - The Strokes – Is This It (2001)

Το ντεμπούτο των Strokes, ο δίσκος που εκτόξευσε το indie rock κίνημα των 00’s, ένα από τα επιδραστικότερα άλμπουμ των καιρών του… μα και ένα πραγματικά όμορφο, καλόγουστο εξώφυλλο, το οποίο μάλιστα έχει ψηφιστεί ως ένα από τα ωραιότερα εξώφυλλα όλων των εποχών.

Αυτό ωστόσο δεν υπήρξε αρκετό για μια μερίδα του αμερικανικού κοινού, καθώς το χέρι που αγγίζει τους γυμνούς αυτούς, γυναικείους γοφούς, φαίνεται πρόσβαλε τα ιερά και όσια. Το εξώφυλλο απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ και ο δίσκος εκεί κυκλοφόρησε με εναλλακτική μορφή το εξώφυλλο που βλέπετε:

Προσωπικά θεωρώ πως η εκδοχή με τα Lego (μιας εμπνευσμένης ομάδας δημιουργών), και τον τίτλο “Is This Brick”, ταιριάζει περισσότερο στο μυαλό όσων προσβλήθηκαν, καθώς φαίνεται πως κουβαλάνε τούβλα στο κεφάλι τους.

59 - Red Hot Chily Peppers – Mother’s Milk (1989)

Σκάνδαλο! Μα δείτε, σχεδόν φαίνονται τα στήθη της! Και ως γνωστόν τα γυναικεία στήθη είναι ντροπή – μα τι θα πουν τα μικρά παιδιά. «Μαμάκα, τι είναι αυτό που προεξέχει, πίσω από τους Red Hot Chily Peppers, κάτω από το τριαντάφυλλο? Έχεις και συ τέτοιο?» Και η μαμά σοκαρισμένη θα απαντήσει: «Στρέψε το βλέμμα σου μακριά, παιδί μου! Δεν είναι αυτό για τα μάτια σου! Να, δες τηλεόραση».

Και θα του βάλει να δει τις ειδήσεις, θέαμα κατάλληλο για ένα παιδί.

Κι όμως, το συγκεκριμένο εξώφυλλο των Red Hot Chily Peppers δεν έγινε αποδεκτό, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια δεύτερη, λιγότερο «αποκαλυπτική» εκδοχή του, με τις φιγούρες της μπάντας μεγαλωμένες, ώστε να καλύπτουν ακόμα περισσότερο τη γύμνια της γυναίκας. Είναι να γελάει κανείς, πραγματικά.

58 - Bon Jovi – Slippery When Wet (1986)

Το περίφημο “Slippery When Wet”, για πολλούς ο κορυφαίος δίσκος των Bon Jovi, καταχωρήθηκε στις μνήμες πολλών από μας με το εξώφυλλο που βλέπουμε πάνω. Στην πραγματικότητα όμως, η αρχική εκδοχή του εξωφύλλου υπήρξε η ακόλουθη:

Εκδοχή που δεν έγινε αποδεκτή λόγω του «προκλητικού της περιεχόμενου». Κρίμα. Θα έβγαζε έτσι επιτέλους νόημα ο τίτλος του δίσκου.

Van Halen – Balance (1995)

Προσωπικά δε βρίσκω τίποτα απολύτως το προσβλητικό στο εξώφυλλο του “Balance” των Van Halen, ωστόσο φαίνεται δεν έχει όλος ο κόσμος την ίδια άποψη με μένα (μια τραυματική συνειδητοποίηση που, συνήθως, επέρχεται στη ζωή ενός ανθρώπου μετά τα πρώτα 5-6 χρόνια της ζωής του, αν και για μερίδα κόσμου, δεν έρχεται ποτέ).

Σε ορισμένες χώρες λοιπόν, ο κόσμος ενοχλήθηκε από τα σιαμαία αυτά μωρά (ή μήπως από τη… γύμνια τους; όλα να τα περιμένουμε), με αποτέλεσμα να σβηστεί εξ’ ολοκλήρου το ένα εκ των δύο (εκείνο που βρίσκεται στα αριστερά της εικόνας) και να κυκλοφορήσει ο δίσκος έχοντας ένα μωρό στο εξώφυλλο.

Και η ανθρωπότητα σώθηκε.

57 - Jane’s Addiction – Ritual De Lo Habituat (1990)

Α, οι Jane’s Addiction. Το πρώτο Lollapalooza festival. Το ξύπνημα της Generation X. Ωραίες εποχές, εκεί στις απαρχές των Nineties. Και ένα πραγματικά όμορφο εξώφυλλο, από τα ομορφότερα των καιρών του, δημιούργημα του τραγουδιστή της μπάντας Perry Farrell.

Αλλά, ναι, υπάρχει και γυμνό. Κάτι ανεπίτρεπτο, που ακούστηκε γυμνό στη τέχνη; Το εξώφυλλο απαγορεύτηκε σε πολλά καταστήματα στις ΗΠΑ και στη θέση του κυκλοφόρησε ένα άλλο, με λευκό φόντο, το όνομα της μπάντας και του δίσκου και το κείμενο της πρώτης τροποποίησης του αμερικανικού Συντάγματος – εκείνο που μιλάει για την ελευθερία του λόγου.

Στο πίσω μέρος της «διορθωμένης» εκδοχής του αλμπουμ, εξάλλου, γράφεται το ακόλουθο κείμενο: “Τα συφιλιδικά όνειρα του Χίτλερ σχεδόν πραγματοποιήθηκαν. Πως είναι δυνατόν αυτό; Παίρνοντας τον έλεγχο των Μέσων Ενημέρωσης! Μία ολόκληρη χώρα καθοδηγείται από έναν τρελό… Πρέπει να προστατέψουμε την πρώτη τροποποίηση του Συντάγματος μας, προτού γίνουν πραγματικότητα τα πιο αρρωστημένα όνειρα. Κανείς ποτέ δεν γελοιοποίησε τον Χίτλερ;!»

56 - Great White – Hooked (1991)

Πρόκειται για τον πέμπτο δίσκο των αμερικανών hard rockers Great White, ιδιαίτερα πετυχημένος, κατορθώνοντας να φτάσει την 18^η θέση στα charts και να στεφτεί χρυσός. Το εξώφυλλο απεικονίζει μια γυμνή γυναίκα, ενώ βρίσκεται πάνω σ’ ένα αγκίστρι… μια φωτογραφία του διάσημου φωτογράφου John Scarpati, επιβεβαιώνοντας πλήρως το ρητό: “την καμάκωσε”…

Η γυναίκα δεν ήξερε βέβαια πως έπρεπε να κολυμπάει φορώντας τα ρούχα της, ή τουλάχιστον κάποιο μαγιό, κατά προτίμηση ολόσωμο, ή ακόμα καλύτερα, από εκείνα των αρχών του 20^ου αιώνα, τα μακριά, με τις φανέλες και τα δαντελωτά παντελόνια, που ίσα αποκάλυπταν τη γάμπα. Το εξώφυλλο θεωρήθηκε μεγάλο «ρίσκο» από την εταιρία και αντικαταστάθηκε από το ακόλουθο, στο οποίο η γυναίκα φέρει πάνω της το προστατευτικό κάλυμμα της θάλασσας. Αφού δε την έβαλαν να βγαίνει με καμιά πετσέτα, πάλι καλά…

55 - Arctic Monkeys – Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not (2006)

Το γρηγορότερο σε πωλήσεις ντεμπούτο άλμπουμ όλων των εποχών! Αυτός είναι ο σαρωτικός, πολυπλατινένιος πρώτος δίσκος των Arctic Monkeys. Στο εξώφυλλο βλέπουμε τη φωτογραφία ενός φίλου της μπάντας, του Chris McClure… Όλα φυσιολογικά, θα πει κάποιος, δε βλέπω που είναι το παράξενο… Αα, ναι. Το τσιγάρο. Ασφαλώς.

Κάπως έτσι λοιπόν, ο διευθυντής του σκωτσέζικου NHS (National Health Service) θεώρησε πως ο δίσκος προωθεί το κάπνισμα, και ως τέτοιος, είναι επικίνδυνος. Ο μάνατζερ του συγκροτήματος αρνήθηκε την κατηγορία, λέγοντας: “όπως βλέπετε και στο εξώφυλλο, το κάπνισμα δε του κάνει και τίποτα το καλό”, μα αυτό για κάποιους δεν ήταν αρκετό. Τελικά το εξώφυλλο «πέρασε» τις εξετάσεις, μα δεν ήταν λίγες οι διαφημίσεις του δίσκου που αφαίρεσαν το τσιγάρο από το εξώφυλλο του.

Αφού δε πρόσθεσαν από κάτω ένα πελώριο «ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙ», πάλι καλά.

ΥΓ - Καθώς μια φίλη σχολίασε πως ο τύπος στο εξώφυλλο της θύμιζε πολύ τον... Δημήτρη Παπαμιχαήλ, έφτιαξα και μια εγχώρια εκδοχή του εξωφύλλου των Arctic Monkeys:

54 - Bruce Springsteen – Born In The USA (1984)

Και από ένα άλμπουμ που όρισε τα εναλλακτικά 00’s, σε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των 80’s, το κλασικό πλέον “Born In The USA” του Bruce Springsteen… Για τον συγκεκριμένο δίσκο και τις αντιδράσεις που προκάλεσε, μα και τις παρερμηνείες που του δόθηκαν, θα μπορούσαμε να πούμε πολλά – και το έχουμε ήδη κάνει αλλού.

Μένοντας ωστόσο στο θέμα του εξωφύλλου, υπήρξε μερίδα πατριωτών ρεπουμπλικάνων Αμερικανών που ένιωσαν να θίγονται οι ιερές αξίες της πατρίδας τους. Αφενός το θέαμα της… πίσω όψης του Bruce, πρώτη θέα μπροστά απ’ τη σημαία, δεν τους καλοάρεσε, αφετέρου θεώρησαν πως η στάση του Springsteen υποδηλώνει πως… κατουράει πάνω στη σημαία!!!

Απίστευτο κι όμως αληθινό. Ωστόσο δεν ανήκαν στην πλειοψηφία και, παρά τις αντιδράσεις, το εξώφυλλο δεν απαγορεύτηκε… και παρέμεινε διαχρονικό.

53 - Nirvana – Nevermind (1991)

Καθώς φαίνεται, πιάσαμε τους δίσκους-κολοσσούς και για το “Nevermind” νομίζω τα πολλά λόγια είναι περιττά. Εκεί που τα τραγούδια και το εξώφυλλο ενός δίσκου γίνονται έμβλημα μιας ολόκληρης γενιάς. Αλήθεια, φαντάζεστε τον συγκεκριμένο δίσκο με διαφορετικό εξώφυλλο; Πόσο πιο άδεια θα φάνταζαν τα 90’s!

Κι όμως, θα μπορούσε να είχε γίνει! Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι ευυπόληπτοι Αμερικανοί που θίχτηκαν από το μωρό που κολυμπάει, κυνηγώντας το δολάριο… Άλλοι λένε πως ήταν το δολάριο εκείνο που τους πρόσβαλε και ο συμβολισμός του, άλλοι πάλι θεωρούν πως ήταν το… τσουτσούνι του μωρού! Μα κι αυτά τα μωρά, να μη γεννιούνται φορώντας ένα βρακί, κάτι τέλος πάντων. Μα να βγαίνουν γυμνά, ολόγυμνα; Αμαρτία!

Αλυσίδες πολυκαταστημάτων όπως τα K-Mart και τα Wal-Mart είχαν μάλιστα προσβληθεί τόσο πολύ, που αρνήθηκαν να κυκλοφορήσουν τον δίσκο. Η ζήτηση ωστόσο ήταν τόσο μεγάλη (πάλι καλά), που τελικά ο δίσκος κυκλοφόρησε, με το εξώφυλλο του αναλλοίωτο, και τα… αποτέτοια του μωρού καλυμμένα με ένα αυτοκόλλητο, που έγραφε: “Featuring ‘Smells Like Teen Spirit’, ‘Come As You Are’ and ‘Lithium’”.

52 - Bow Wow Wow – See Jungle! See Jungle! Go Join Your Gang, Yeah! City All Over, Go Ape Crazy! (1981)

To συγκεκριμένο εξώφυλλο του δεύτερου δίσκου των posters Bow Wow Wow προκάλεσε ένα ορισμένο σκάνδαλο, απεινονίζοντας την τραγουδίστρια του συγκροτήματος, την δεκαπεντάχρονη τότε Anabella Lwin, γυμνή καταμεσής των υπολοίπων, ενδεδυμένων μελών της μπάντας, ενώ ρεμβάζουν στο γρασίδι… Μάλιστα υπήρξε παρέμβαση της ίδιας της Scotland Yard, με επέμβαση της ίδιας της μητέρας της τραγουδίστριας, και το εξώφυλλο απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ και την Αγγλία…

Για μισό λεπτό όμως… Σα κάτι να μου θυμίζει. Μα ναι. Πρόκειται για μια παραπομπή στο ξακουστό ιμπρεσσιονιστικό έργο του 19^ου αιώνα, του Edouard Manet “Le Dejeuner sur l ’ Herbe”, aka, «Το Γεύμα Στη Χλόη»… ένας από τους διασημότερους πίνακες των καιρών του, ο οποίος με τη σειρά του είχε προκαλέσει τεράστιο σκάνδαλο, παρουσιάζοντας μια γυμνή κοπέλα να γευματίζει γυμνή καταμεσής καλοβαλμένων αστών, κοιτάζοντας μας σα να μη συμβαίνει τίποτα. Οι αντιδράσεις του κοινού τότε υπήρξαν θυελλώδεις.

Όλα αλλάζουν, μα τα πάντα μένουν ίδια.

"Το Γεύμα στη Χλόη"

51 - The Mamas and The Papas – If  You Can Believe Your Eyes And Ears (1966)

Ιδού ένα από τα πιο ξακουστά άλμπουμ της εποχής των παιδιών των λουλουδιών – το καταπληκτικό ντεμπούτο των Mamas and the Papas, αναμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους δίσκους των καιρών του. Και αν με ρωτάτε «ε, κούνελε, γιατί θεωρείται αμφιλεγόμενο το συγκεκριμένο εξώφυλλο;» και αδυνατείτε να δώσετε μια απάντηση οι ίδιοι…. Επιτρέψτε μου να σας βοηθήσω.

Η λεκάνη της τουαλέτας. Μα την αλήθεια, η λεκάνη της τουαλέτας, που βλέπουμε στα δεξιά! Αυτή ήταν που ενόχλησε τον κόσμο τότε! Το θεώρησαν ανεπίτρεπτο ένα δημοφιλές ποπ γκρουπ να φωτογραφίζεται δίπλα σε μια λεκάνη. Κάπως έτσι το εξώφυλλο απαγορεύτηκε μετά την κυκλοφορία του, ο δίσκος κυκλοφόρησε με νέο εξώφυλλο, απουσία λεκάνης, μπανιέρας και όλων, και οι αυθεντικές του κόπιες, με το αυθεντικό εξώφυλλο έχουν γίνει πλέον συλλεκτικό (και ιδιαίτερα ακριβό) αντικείμενο.

Φαίνεται οι κύριοι που ενοχλήθηκαν από το εξώφυλλο δεν έχουν λεκάνη στη τουαλέτα του σπιτιού τους και το χέσιμο τους είναι άγνωστο.

50 - The Rolling Stones – Beggars Banquet (1968)

Καθώς πιάσαμε τις τουαλέτες, νομίζω δε χρειάζεται να πούμε πολλά εδώ. Ιδού το πρώτο εξώφυλλο του “Beggars Banquet” των Rolling Stones, ενός από τους κλασικότερους τους δίσκους. Σε αυτό βλέπουμε συνθήματα στον τοίχο, στιχάκια, τη φράση “Bob Dylan’s Dream”, τη λέξη «αγάπη», το σκίτσο μιας γυμνής γυναίκας, το σήμα της ειρήνης… και μια λεκάνη από κάτω.

Το εξώφυλλο δεν έγινε δεκτό και ο δίσκος κυκλοφόρησε σε δεύτερη, εναλλακτική εκδοχή, με ένα άδειο, λευκό φόντο – αφού ωστόσο οι Stones κράτησαν με πείσμα τον αυθεντικό στο εμπόριο για ένα διάστημα αρκετών μηνών, μια τολμηρή πράξη εναντίωσης τους απέναντι στις εταιρίες. Πολλά χρόνια μετά, στην επανακυκλοφορία του, μπόρεσε και επανήλθε το αυθεντικό cover του άλμπουμ.

Μα την αλήθεια, ικανούς τους έχω να ενοχλήθηκαν, όχι τόσο από τη λεκάνη, όσο από το σκίτσο της γυμνής γυναίκας από πάνω. Για να μη πω και απ’ το σήμα της ειρήνης…

49 - Roxy Music – Country Life (1974)

Σιγά σιγά μπαίνουμε στην κατηγορία εκείνη των εξωφύλλων για τα οποία είναι φανεροί οι λόγοι που ενόχλησαν μερίδα του κόσμου. Οι Roxy Music ήδη από το εξώφυλλο του πρώτου δίσκου τους αρέσκονταν να παρουσιάζουν εντυπωσιακές γυναίκες, οι οποίες πόζαραν σε προκλητικές συχνά πόζες, μια τάση που έγινε σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.

Και σε αυτό εδώ, το τέταρτο κατά σειρά άλμπουμ τους, εκείνο που έφτασε τη τρίτη θέση των βρετανικών charts και απέβη μία από τις δημιουργικότερες τους δουλειές, οι Roxy Music και ο Bryan Ferry (ο ιθύνων νους της μπάντας) παρέδωσαν ένα από τα τολμηρότερα εξώφυλλα της εποχής του. Δύο μοντέλα ποζάρουν φορώντας μόνο τα (ιδιαίτερα αποκαλυπτικά) εσώρουχα τους, και το εξώφυλλο δεν έγινε αποδεκτό στις ΗΠΑ (προφανώς), μα και στην Ισπανία και την Ολλανδία. Για το διάστημα μεταξύ 1975-80, ο δίσκος κυκλοφόρησε στις συγκεκριμένες χώρες χωρίς τις δυο γυναίκες, έχοντας μόνο… τα φυτά που βλέπουμε στο φόντο.

Ιδού και το εναλλακτικό εξώφυλλο, το βλέπουμε κάτω. Διακρίνονται οι φτέρες σε όλη την προκλητική τους δόξα. Μα την αλήθεια, πρέπει να είναι μία από τις πιο τραγελαφικές περιπτώσεις λογοκρισίας που έχει γίνει ποτέ στα χρονικά της μουσικής.

48 - Roger Waters – The Pros and Cons of Hitch Hiking (1984)

Δίσκος που ξεσήκωσε οργισμένες φεμινίστριες και λοιπούς… ευαίσθητους, προκαλώντας μαζικές αντιδράσεις διαμαρτυρίας και καταστροφές του – όχι, δεν αστειεύομαι. Και όλα αυτά εξαιτίας του εξωφύλλου που βλέπετε, στο οποίο παρατηρούμε την… ενδιαφέρουσα πίσω όψη μιας γυμνής γυναίκας που κάνει ώτο-στοπ.

Ο λόγος για το “The Pros and Cons of Hitch Hiking” του Roger Waters, τον καιρό που είχε αφήσει τους Pink Floyd και είχε ξεκινήσει τη solo καριέρα του. Μάλιστα ο δημιουργός του εξωφύλλου υπήρξε υπεύθυνος για ένα μέρος από το animation του “The Wall”. Όσο αφορά τη γυναίκα που βλέπουμε, αυτή είναι το μοντέλο (και softcore ηθοποιός) Linzi Drew.

Η ενόχληση που προκάλεσε ήταν τέτοια όμως, που το εξώφυλλο λογοκρίθηκε σε ΗΠΑ και Ιαπωνία – το καλαίσθητο κωλαράκι της Linzi καλύφτηκε από ένα κακής, κάκιστης αισθητικής, μαύρο πλαίσιο.

Μέχρι και ότι προωθεί τον βιασμό των γυναικών θεώρησαν. Μα την αλήθεια.

47 - Black Sabbath – Born Again (1983)

Να ένα εξώφυλλο που οι ίδιοι οι δημιουργοί του σιχάθηκαν! Σύμφωνα με τον ντράμμερ των Sabbath, Bill Ward, o τραγουδιστής τους τότε Ian Gillan (στη μία και μοναδική συνεργασία του με τους Black Sabbath) είχε ξεράσει την πρώτη φορά που το είδε! Ο ίδιος ο Ward το απεχθανόταν. Ωστόσο στον Tony Iommi άρεσε.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά το εξώφυλλο θεωρήθηκε από πλήθος κόσμου και κριτικών ως ένα από τα χειρότερα όλων των εποχών. Μεταξύ μας, έχουν υπάρξει και χειρότερα – και αν δε με πιστεύετε, κάντε κλικ εδώ.

Το πιο αστείο όλων είναι πως ο δημιουργός του ο ίδιος, ο σχεδιαστής Steve Joule, το έφτιαξε επιτηδευμένα άσχημο, καθώς ήθελε να απαλλαγεί από τη συνεργασία του με τους Sabbath! O λόγος; Είχε ξεκινήσει εδώ και κάποιο καιρό να συνεργάζεται με τον Ozzy Osbourne, του οποίου και σχεδίαζε τα εξώφυλλα των δίσκων, με τον οποίο μάλιστα ήταν και φιλαράκια. Ozzy και Black Sabbath πλέον όμως βρίσκονταν σε ανταγωνιστικούς δρόμους, ο μεν με τους δε, και ο Joule γύρευε ευκαιρία να αποδεσμεύσει το συμβόλαιο του με τους δεύτερους.

Το εξώφυλλο ωστόσο έγινε δεκτό – προς απογοήτευση των πάντων! Μία ιστορία από την οποία όλοι βγήκανε χαμένοι.

46 - Motley Crue – Shout At The Devil (1983)

Ιδού ο δεύτερος δίσκος των αμερικανών posers, εκείνος που τους μετέτρεψε σε superstars και ένα από τα διασημότερα ονόματα της σκληρής μουσικής των καιρών τους. Και αυτό που βλέπετε υπήρξε το αρχικό εξώφυλλο του δίσκου, προτού παραχωρήσει τη θέση του στις φωτογραφίες των τεσσάρων μελών της μπάντας.

Οι πεντάφλες, οι ανάποδοι σταυροί και λοιπά ωραία πράγματα ασφαλώς δεν υπήρξαν κάτι καινούργιο για την αγαπημένη μουσική του φίλου μας, του σατανάκου (ήδη το ντεμπούτο των Black Sabbath ξεχώριζε έχοντας έναν εντυπωσιακό ανάποδο σταυρό στο εσωτερικό του δίσκου), ενώ υπήρξαν ουκ ολίγα εξώφυλλα μέταλ δίσκων που πρόβαλαν αντίστοιχες εικόνες. Η διαφορά ωστόσο των Motley Crue με το πλήθος από black/death metal και λοιπά σχήματα, ήταν πως οι πρώτοι απευθύνονταν στο mainstream κοινό. Επομένως μια πεντάλφα σε εξώφυλλο δίσκου τους είχε πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο και βαθμό προβολής. Γι’ αυτό και επέλεξα να παρουσιάσω το συγκεκριμένο εξώφυλλο εδώ, και όχι κάποιο εξώφυλλο ενός από τα άφθονα «αντιχριστιανικά» black metal συγκροτήματα των 90’s (ποζεράδες κι αυτοί, όπως οι Motley Crue, με τον δικό τους τρόπο).

Χριστιανικές ομάδες των καιρών είχαν βρει στους Motley Crue και σε συγγενικά τους συγκροτήματα τους αποδιοπομπαίους τράγους που αναζητούσαν για τα Κρίματα του Κόσμου. Όσο αφορά το συγκρότημα το ίδιο; Κάθε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα, το ψευδο-σατανιστικό image πουλούσε, και ο δίσκος τους απέβη ένα μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των καιρών του.

45 - WASP – Animal (Fuck Like A Beast) (1984)

Δε παρουσιάζω με τυχαία σειρά τα άλμπουμ. Οι WASP με τραγούδια όπως το “Animal (Fuck Like A Beast)” εντάχτηκαν αμέσως στη μαύρη λίστα των ηθικολόγων της εποχής και παρέα με τους Motley Crue, τον Ozzy, τους Kiss και λοιπά σχήματα του χώρου, έγιναν η αιτία που η μέταλ μουσική προκάλεσε τόσα ξεσπάσματα οργής από εξαγριωμένους γονείς, εκεί πίσω στα 80’s, θεωρώντας τη σύμβολο του ξεπεσμού και της διαφθοράς των καιρών, επικίνδυνη για τα βλαστάρια τους.

Όσο αφορά τους WASP και τον τραγουδιστή τους, Blackie Lawless, εκατοντάδες υπήρξαν οι φορές που φώναζε, μπροστά σε ένα ενθουσιώδες κοινό, στα λάιβ: “Any of you metalheads come here tonight, looking for a little bit of pussy?” (φωνές, χαμός). “I thought so. I know how we do it back in America, but there’s only one way to do it. I wanna know how many of you metalheads fuck like a beast! If you fuck like a beast, you’re an animal!”

Το εξώφυλλο του συγκεκριμένου τραγουδιού που κυκλοφόρησε σε EP απλά ενίσχυσε ακόμα περισσότερο την φήμη του ως πρόστυχο, βρώμικο και ανήθικο.

Και τα πλήθη της νεολαίας το λάτρεψαν, προς απογοήτευση των τρομοκρατημένων τους γονέων.

44 - Poison – Open Up and Say… Ahh! (1988)

Μένουμε στον χώρο του glam metal της δεκαετίας του 80, με ένα από τα χαρακτηριστικότερα του σχήματα, τους αμερικανούς Poison και τον δεύτερο, υπερεπιτυχημένο δίσκο τους – 8 εκατομμύρια σε πωλήσεις δεν είναι λίγο! Στο εξώφυλλο βλέπουμε έναν θηλυκό δαίμονα (πρόκειται για φωτογραφία του μοντέλου “Bambi”), κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της στον γιατρό. Ο γιατρός την καλεί να ανοίξει το στόμα της και να κάνει «Ααα» και εκείνη υπακούει πρόθυμα. Το ιατρικό αυτό στιγμιότυπο αποτυπώθηκε στην κάμερα και έγινε το εξώφυλλο του δίσκου των Poison.

Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω για ποιόν λόγο μπορεί να ενόχλησε, γιατί η μπάντα έφτασε να απολογηθεί και γιατί το εξώφυλλο αντικαταστάθηκε από μια δεύτερη, μαύρη εκδοχή, στην οποία φαίνονται μόνο τα μάτια της γυναίκας. Δεν ήταν παρά η φωτογραφία μιας επίσκεψης στον γιατρό…

43 - Hurricane – Slave To The Thrill (1990)

Ο τρίτος δίσκος των αμερικανών metalheads Hurricane, στο εξώφυλλο του οποίου παρακολουθούμε μία ακόμα, ιατρικής φύσης, συνεδρία, μεταξύ μιας γυναίκας και μίας μηχανής. Μια συμβολή ενδεχομένως στην αυξανόμενη συζήτηση πάνω στον ρόλο των μηχανών μες στη ζωή μας. Το επιστημονικού αυτού ενδιαφέροντος εξώφυλλο ωστόσο απαγορεύτηκε, και το συγκρότημα αναγκάστηκε να κυκλοφορήσει τον δίσκο αφαιρώντας τη γυναίκα, διατηρώντας το μηχάνημα.

Θα είχε πλάκα να συνέβαινε το αντίστροφο – να έφευγε η μηχανή, μα να έμενε η γυναίκα, στη συγκεκριμένη στάση και τη φράση «βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει και συμπληρώστε ό,τι λείπει απ’ την εικόνα».

42 - Overkill – Fuck You!!! (1987)

Ωχ, ωχ! Μα γιατί μας βρίζεις βρε παιδί μου, δε σου κάναμε κάτι.

41 - James – Hey Ma (2008)

Μεταβαίνοντας σε περισσότερο alternative χώρους, αυτό είναι το δέκατο άλμπουμ των – ιδιαίτερα αγαπητών στη χώρα μας, κρίνοντας από τα live τους – James. Το όπλο που δεσπόζει δίπλα από τους κύβους του μωρού ενόχλησε πολλή κόσμο και στη Βρετανία ο δίσκος απαγορεύτηκε να προβάλλεται σε διαφημιστικές πινακίδες, με σκοπό να ασκηθεί πίεση στο συγκρότημα να αντικαταστήσει το εξώφυλλο.

Οι James ωστόσο δε το έκαναν. Σε μία δήλωση του, ο σχεδιαστής του εξωφύλλου, Darren Hughes, διερωτάται: «τα ΜΜΕ προβαίνουν εύκολα σε καταδίκες, ενώ οι κυβερνήσεις μας γεμίζουν όχι μόνο τα αεροδρόμια, μα και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς και τα σχολεία ακόμα με μεταλλικούς ανιχνευτές, εκπαιδευμένα σκυλιά και ένοπλους αστυνομικούς, καλλιεργώντας ένα κλίμα φόβου. Ωστόσο είμαστε λιγότερο ικανοί να θέσουμε το απλό ερώτημα, γιατί η χώρα και η κουλτούρα μας έχει τέτοια εμμονή με τα όπλα».

40 - Ministry – Rio Grande Blood (2006)

Σαρωτικός δίσκος, μίας από τις περισσότερο πολιτικά συνειδητοποιημένες μπάντες των καιρών της. Ο λόγος για τους industrial metallers Ministry, τους οποίους θα συναντήσουμε ξανά στη λίστα μας.

Ασφαλώς δε χρειάζονται επεξηγήσεις, για ποιόν λόγο το εξώφυλλο του συγκεκριμένου δίσκου προκάλεσε αντιδράσεις. Ο πρόεδρος Μπους σε ρόλο εσταυρωμένου, τα χέρια του κάνοντας το γνωστό σύμβολο με τα κερατάκια, ενώ πίσω του, στο βάθος, δεσπόζουν οι πετρελαιοπηγές.

39 - Iron Maiden – Sanctuary (single, 1980)

Ό,τι και να λέμε, εκείνη η αληταρία των πρώιμων Iron Maiden ποτέ ξανά δεν επανήλθε. Το “Sanctuary” υπήρξε το δεύτερο single της μπάντας, τον καιρό ακόμα που έπαιζαν σε μικρά venues και τους γνώριζε μια μερίδα αφοσιωμένων οπαδών. Ωστόσο το ντεμπούτο, εκπληκτικό ομότιτλο άλμπουμ τους είχε ήδη προκαλέσει σημαντική αίσθηση και οι Maiden είχαν ξεκινήσει να χτίζουν το λαμπρό τους οικοδόμημα, με πρωτεργάτη φυσικά τη μασκότ τους, τον Eddie.

Και στο εξώφυλλο αυτού εδώ του single, το οποίο πραγματεύεται τη διαφυγή ενός τύπου από τις δαγκάνες του νόμου, βλέπουμε τον Eddie σε όλη την κακόφημη, πρώιμη του δόξα, έχοντας μόλις δολοφονήσει την… πρωθυπουργό της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ! Η Θάτσερ, βλέπετε, είχε αποσπάσει το όνομα «η Σιδηρά Κυρία» (The Iron Lady), και ο Eddie δε μπορούσε να ανεχτεί κάτι τέτοιο… Μία ήταν η Σιδηρά Παρθένος!

Η ιστορία με τη Θάτσερ δε τελείωσε εκεί πάντως. Στο επόμενο single της μπάντας, με τίτλο “Women In Uniform” βλέπουμε τη Θάτσερ πλέον σε ρόλο επιθετικό, έχοντας πάρει τα όπλα και παραμονεύοντας για την εκδίκηση της…

38 - Scorpions – Lovedrive (1979)

Δίσκος-ορόσημο τόσο για τους Scorpions όσο και για την εξέλιξη του σκληρού ήχου των καιρών (ας προσπεράσουμε το γεγονός πως οι Scorpions  έχουν απολέσει από καιρό τη δημιουργικότητα τους και πως στη χώρα μας έχουν πέραση μέχρι και στον τελευταίο οπαδό των σκυλάδικων – μια φορά κι έναν καιρό υπήρξαν πραγματικά σημαντική μπάντα).

Το εξώφυλλο του “Lovedrive” υπήρξε από τα πλέον αμφιλεγόμενα της εποχής του, αν και μεταξύ μας, θεωρώ πως είναι ένα από τα καλύτερα! “It was just sex and rock ‘n roll”, είχε πει σε μια συνέντευξη του πρόσφατα ο Klaus Meine, αδυνατώντας να καταλάβει πως γίνεται να ξεσήκωσε τόσες αντιδράσεις το εξώφυλλο στις ΗΠΑ, όπου και απαγορεύτηκε, και τη θέση του πήρε το μαύρο εξώφυλλο με τον σκορπιό που βλέπετε κάτω.

Πάντως το Playboy ανακήρυξε το εξώφυλλο του “Lovedrive” ως το κορυφαίο της χρονιάς! Κάτι ήξερε.

37 - Ice Cube – Death Certificate (1991)

Καιρός για μια μουσική στροφή. Ο χώρος της χιπ χοπ υπήρξε το αντίπαλο δέος του heavy metal εκεί στα 80’s, όσο αφορά τις αντιδράσεις που προκάλεσε στα πλήθη του κόσμου, ιδιαίτερα από τη στιγμή που άρχισε να «σοβαρεύει» και να καταπιάνεται με κοινωνικά ζητήματα που ως τότε θεωρούνταν ταμπού από πλήθος μουσικών. Στυλ όπως η gangsta rap ενσάρκωναν στους στίχους τους το πνεύμα των δρόμων και του γκέτο και η Μαύρη Δύναμη των 60’s και των 70’s είχε βρει το νέο της εκφραστή.

Ο Ice Cube υπήρξε από τους μουσικούς εκείνους που οι στίχοι του λογοκρίθηκαν ουκ ολίγες φορές. Πρωτεργάτης των θρυλικών N.W.A. στα 80’s, του γκρουπ που έδωσε πνοή στη gangsta rap, ο Ice Cube ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους η χιπ χοπ θεωρούνταν «επικίνδυνη». Οι αρχές των 90’s υπήρξαν ωστόσο και η χρυσή εποχή της χιπ χοπ – τότε που βρισκόταν στο απόγειο της δημοτικότητας της, στο επίκεντρο των αντιδράσεων, μα και τότε που κυκλοφόρησαν αρκετοί από τους καλύτερους δίσκους στην ιστορία της. Δίσκοι όπως το “Death Certificate” σημείωσαν τεράστια επιτυχία, μετατρέποντας τους rappers σε superstars της εποχής τους…

Όσο αφορά το εξώφυλλο του άλμπουμ; Βλέπουμε τον Ice Cube να στέκεται με ευλάβεια πάνω από το πτώμα ενός νεκρού «Uncle Sam», υποδηλώνοντας τον θάνατο των αμερικανικών αξιών. Εξώφυλλο και δίσκος μαζί δέχτηκαν μποϊκοτάζ και πολεμήθηκαν, μα αυτό δε στάθηκε εμπόδιο στον δρόμο τους προς την επιτυχία.

36 - Paris – Sleeping With The Enemy (1992)

Ιδού και ο δεύτερος δίσκος του rapper Paris, στο εξώφυλλο του οποίου βλέπουμε τον ίδιο εν ώρα… αναμονής, με όπλο στο χέρι, ενώ κοιτάζει τον πρόεδρο Μπους (τον μπαμπά) και ένα, ας πούμε, όχι ιδιαίτερα φιλικό βλέμμα στο πρόσωπο του. Μάλλον δε περιμένει να του σφίξει το χέρι.

Σα να μην έφτανε αυτό, ένα από τα τραγούδια του άλμπουμ φέρει τον τίτλο “Bush Killa”. Ασφαλώς πρόκειται περί μοιραίας παρεξήγησης, ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω γιατί ο δίσκος μπορεί να προκάλεσε αντιδράσεις. Κι όμως συνέβη! Η Warner Bros. είχε αντικαταστήσει το εξώφυλλο μάλιστα με αυτό που βλέπουμε κάτω. Ωστόσο ο Paris επανέφερε την αυθεντική εκδοχή του στην επανέκδοση του δίσκου. Γιατί βρε Paris αγόρι μου, δε σου άρεσε αυτό το τόσο όμορφο κοντινό στο πρόσωπο σου; Για να σε κολακέψουν το έκαναν! Η εταιρεία αντικατέστησε επίσης το τραγούδι “Bush Killa” παραλλάσσοντας ελαφρώς τους στίχους του και μετονομάζοντας το σε “Bush Lover”… μπα, όχι, αστειεύομαι.

Παρουσιάζει ενδιαφέρον πως στην παραγωγή του δίσκου δεν ήταν άλλος από τον ξακουστό DJ Shadow, όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο.

35, 34, 33 - Ice-T – The Iceberg/Freedom Of Speech…(1989), Home Invasion (1993), Gangsta Rap (2006)

Τρία άλμπουμ στη σειρά! Από τον Ice Cube στον άλλο… παγωμένο της ιστορίας, τον Ice-T. Καλό παιδί, μα παρεξηγημένο. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί. Ξεκινώντας από τον τρίτο δίσκο του, εν έτει 1989, βλέπουμε στο εξώφυλλο τον δημιουργό σε μια μάλλον δυσάρεστη θέση, έχοντας τρία όπλα να τον σημαδεύουν, το ένα εκ των οποίων βρίσκεται στο στόμα του. Πέραν της πλάκας, ο συγκεκριμένος δίσκος υπήρξε ένας από τους σκοτεινότερους του Ice-T και οι προσωπικές του εμπειρίες πάνω στο θέμα της (αν)ελευθερίας του λόγου μεταφράστηκαν – μεταξύ άλλων – στο εξώφυλλο που βλέπετε.

Ο δίσκος απαγορεύτηκε σε αρκετά καταστήματα, ωστόσο το εξώφυλλο ποτέ δεν άλλαξε. Συνεχίζοντας στο έτος 1993, το εξώφυλλο του άλμπουμ “Home Invasion” απεικόνιζε μια σκηνή εισβολής από μαύρους στο σπίτι ενός λευκού παιδιού, το οποίο ακούει μουσική, ενώ οι μαύροι σκοτώνουν έναν άντρα και βιάζουν μια γυναίκα – πιθανότατα τους γονείς του παιδιού. Η εταιρεία Sire Records (θυγατρική της Time Warner) αρνήθηκε να κυκλοφορήσει το άλμπουμ με αυτό το εξώφυλλο και ο Ice-T την εγκατέλειψε.

Μα επειδή το δίπτυχο είναι πάντα “Sex and Violence”, ας επανέλθουμε στο πρώτο και σε ένα, αν μη τι άλλο, χαρακτηριστικό εξώφυλλο! 

Το “Gangsta Rap” του 2006 απεικονίζει όπως βλέπουμε ένα γυμνό ζευγάρι σε μια άκρως ενδιαφέρουσα πόζα. Το ζευγάρι δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον Ice-T με τη γυναίκα του, Nicole “Coco” Austin, γνωστή για τα υπέρογκα κανόνια της. Εδώ ατενίζουμε την ενδιαφέρουσα πίσω όψη της. Αυτά, κύριοι, είναι άλλου τύπου «όπλα», ενδεχομένως αποτελεσματικότερα από τα άλλα, τα κανονικά.

32 - Eminem – The Slim Lady LP (1999)

Ας πούμε δυο κουβέντες και για τον δίσκο αυτόν του Eminem. Ήταν το άλμπουμ που μετέτρεψε τον Eminem σε superstar. Τέσσερις φορές πλατινένιο, έχοντας κερδίσει βραβείο Grammy, σε λίστες με τα κορυφαία χιπ χοπ άλμπουμ όλων των εποχών.

Όσο αφορά το εξώφυλλο, είναι απόλυτα ταιριαστό στο περιεχόμενο του δίσκου. Παρατηρούμε μια νυχτερινή σκηνή, σε κάποια ομιχλώδη αποβάθρα, κι ενώ τα πόδια μιας γυναίκας προεξέχουν από το πορτμπαγκάζ ενός αυτοκινήτου… Στην πραγματικότητα η γυναίκα ξεκουράζεται, ενώ ο άντρας που βλέπουμε στο βάθος παρατηρεί το φεγγάρι και αναστενάζει, έχοντας περάσει μια ρομαντική, ερωτική βραδιά.

31 - Marilyn Manson – Holly Wood (In The Shadow Of The Valley Of Death) (2000)

Παρέα με τον Eminem, o Μarilyn Manson φιγούραρε συχνά στα πρωτοσέλιδα των μουσικών νέων τον καιρό εκείνο, στις αρχές των 00’s, μα όχι μόνο σε αυτά. Βρισκόταν εξάλλου τότε στο απόγειο της δημοτικότητας του και ήταν πολλοί εκείνοι που αναζητούσαν σε μορφές όπως ο Manson τους «υπεύθυνους» για όλα τα κακά της κοινωνίας και τα προβλήματα της νεολαίας. Όπως συνέβαινε και στα 80’s με τις μέταλ μπάντες των καιρών, κάθε εποχή αναζητάει τους δικούς της αποδιοπομπαίους τράγους – και τι καλύτερο παρά να τους βρει στα πρόσωπα των ροκ σταρ.

Έναν χρόνο πριν κυκλοφορήσει ο συγκεκριμένος, τέταρτος δίσκος του Manson, είχε συμβεί το τρομερό εκείνο μακελειό στο σχολείο του Columbine. Ο Manson είχε κατηγορηθεί από μερίδα του Τύπου ως αρνητική επιρροή στους μαθητές που πήραν τα όπλα και άρχισαν να πυροβολούν αριστερά και δεξιά… Πράγμα αστείο αν έχει ασχοληθεί κάποιος έστω και ελάχιστα με τους στίχους του Manson, ωστόσο ο κόσμος αναζητούσε πάντα κάποιον εύκολο υπαίτιο, και ως γνωστόν οι μουσικοί της ροκ προσφέρονται γι’ αυτό (κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και στη δεκαετία του 80, με τους Judas Priest και τον θάνατο δύο νεαρών, για τους οποίους η μουσική των Priest θεωρήθηκε «κακή επιρροή» - όπως όμως είχαν πει οι ίδιοι οι Priest τον καιρό εκείνο, «το heavy metal είναι μουσική που σου δίνει δύναμη και σε εμψυχώνει, όχι το αντίθετο»).

Το “Holly Wood” για τον Manson υπήρξε μία «κήρυξη πολέμου», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος. Στο εξώφυλλο απεικονίζεται ο ίδιος σαν εσταυρωμένος, με το οστό του σαγονιού του αφαιρεμένο, σύμβολο της λογοκρισίας. «Νομίζω θα τους φανεί περισσότερο προσβλητικό αν πω στους χριστιανούς ‘πιστεύω στην ιστορία του Χριστού, μα για διαφορετικούς λόγους από εσάς’ – θα μεταστρέψω τα παιδιά στον χριστιανισμό, μα με τον δικό μου, αρρωστημένο τρόπο». Το εξώφυλλο ξεσήκωσε άφθονες αντιδράσεις, ενώ ένας πάστορας στο Τένεσι του Μέμφις απείλησε να κάνει απεργία πείνας, εκτός αν το εξώφυλλο αποσυρθεί από τα καταστήματα! Ωστόσο για τον Μάνσον το νόημα ήταν ακριβώς αυτό: η λογοκρισία και οι άδικες κατηγορίες μιας κοινωνίας που ηθικολογεί, δοσμένη όλη στη βίαιη εικόνα του εξωφύλλου.

30 - Slayer – Christ Illusion (2006)

Οι Slayer παρέδωσαν τα κλασικότερα τους άλμπουμ πίσω στα 80’s και στις αρχές των 90’s, ωστόσο στα 00’s ήταν που κυκλοφόρησαν τα δύο περισσότερο αμφιλεγόμενα εξώφυλλα τους. Το ένα υπήρξε το εξώφυλλο του “God Hates Us All”, άλμπουμ του 2001, στο οποίο απεικονιζόταν μια Βίβλος με αίματα και το λογότυπο των Slayer χαραγμένο πάνω της. Ακόμα περισσότερο αμφιλεγόμενο ωστόσο υπήρξε το εξώφυλλο του “Christ Illusion” που βλέπουμε εδώ. Το artwork ανήκει στον Larry Caroll, υπεύθυνο για τα κλασικά εξώφυλλα των δίσκων των Slayer της δεκαετίας του 80 (“Reign In Blood”, “South Of Heaven”, “Seasons In The Abyss”).

Μία ορισμένη «αρρωστημένη» αισθητική υπήρξε ανέκαθεν σήμα κατατεθέν του σχεδιαστή και εδώ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, απεικονίζοντας έναν ακρωτηριασμένο Χριστό, καταμεσής μιας αιματοβαμμένης θάλασσας, γεμάτης πτώματα. Η αρχική ιδέα του Kerry King (κιθαρίστα των Slayer) ήταν εκείνη μιας «θάλασσας απελπισίας», στην οποία θα έπλεε ο Χριστός. Ωστόσο η πρώτη απόπειρα του σχεδιαστή φάνταζε λες και ο Χριστός «χαλάρωνε μέσα στο νερό», σύμφωνα με τα λεγόμενα του King. Ο Caroll λοιπόν επεχείρησε να κάνει το εξώφυλλο περισσότερο ακραίο, και το αποτέλεσμα το βλέπουμε εδώ – τόσο ο Kerry King όσο και ο Tom Araya (τραγουδιστής των Slayer) ενθουσιάστηκαν – στον King μάλιστα άρεσε τόσο πολύ, που αγόρασε τον πρωτότυπο πίνακα!

Για κάποιον πραγματικά περίεργο και ακατανόητο λόγο όμως, το εξώφυλλο δεν άρεσε στους πάντες, αφότου κυκλοφόρησε. Δεν ήταν λίγες οι αντιδράσεις από θρησκευτικές οργανώσεις, το εξώφυλλο κυκλοφόρησε λογοκριμένο, ενώ ένα από τα στοιχεία που ενόχλησαν περισσότερο ήταν το… μαστουρωμένο βλέμμα του Ιησού!

Η λογοκριμένη εκδοχή

29 - The Coup – Party Music (2001-2004)

Όπως καταλαβαίνετε, από μόνο του το θέμα της 11^ης Σεπτεμβρίου και η απεικόνιση των Δίδυμων Πύργων ανήκουν στα πλέον ευαίσθητα των καιρών μας – τουλάχιστον αν είσαι αμερικάνος! Περισσότερο και απ’ τον Χριστό και απ’ το σεξ και από εσταυρωμένους πρωθυπουργούς, οι Δίδυμοι Πύργοι και η τρομοκρατία συνιστούν πεδία σχεδόν «απαγορευμένα» - οποιαδήποτε αμφιλεγόμενη, μη καταδικαστέα απεικόνιση τους σε εξώφυλλο δίσκου, δε θα γλίτωνε τις αντιδράσεις.

Πόσο μάλλον αν απεικονίζονται οι ίδιοι οι μουσικοί σε ρόλο καταστροφέων, με ύφος «δείτε πόσο ωραίοι τύποι είμαστε!». Το αστείο είναι πως ο συγκεκριμένος δίσκος των ραππερς The Coup (με τον εντελώς ξεκάρφωτο τίτλο “Party Music”) ήταν να κυκλοφορήσει πριν τα περιστατικά της 11^ης Σεπτεμβρίου! Το εξώφυλλο είχε ήδη δημιουργηθεί από τον Ιούνιο! Με άλλα λόγια, στάθηκε προφητικό, όσων έγιναν λίγους μήνες μετά…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά το άλμπουμ καθυστέρησε να κυκλοφορήσει κατά τρία χρόνια.

28 - Dream Theater – Live Scenes From New York (2000-2001)

Αντίστοιχη τρελή συγκυρία, μα και ειρωνεία της τύχης, γνώρισε ο live δίσκος των Dream Theater με τίτλο “Live Scenes From New York”, ηχογραφημένος το 2000 στη Νέα Υόρκη, την εποχή εκείνη που οι Theater βρίσκονταν στο απόγειο της δημιουργικότητας τους.

Το αυθεντικό εξώφυλλο του δίσκου που βλέπουμε εδώ απεικονίζει στο κέντρο τους Δίδυμους Πύργους και το Άγαλμα της Ελευθερίας μέσα στις φλόγες, όπως εκείνες ξεπηδούν από το χαρακτηριστικό αγκαθωτό σχήμα/καρδιά/φρούτο, σήμα κατατεθέν των Theater. Ασφαλώς πρόκειται περί σύμπτωσης, μα ακόμα πιο τρελό είναι πως ο δίσκος κυκλοφόρησε πρώτη φορά στα καταστήματα την 11^η Σεπτεμβρίου, λίγες ώρες πριν το μοιραίο γεγονός!

Αμέσως μετά το περιστατικό ο δίσκος αποσύρθηκε άρον άρον και το εξώφυλλο αντικαταστάθηκε – το αυθεντικό έχει πια γίνει σπάνιο και συλλεκτικό. Μ’ αυτά και μ’ αυτά πάντως, ίσως πρόκειται για την πιο τρελή σύμπτωση στην ιστορία της μουσικής.

27 - The Lost Children of Babylon – The 911 report – The Ultimate Conspiracy (2005)

Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν απεικονίζοντας το θέαμα της καταστροφής των Δίδυμων Πύργων πριν την 11^η Σεπτεμβρίου, ο συγκεκριμένος δίσκος των ραπερς The Lost Children Of Babylon κυκλοφόρησε ορισμένα χρόνια μετά – κι ενώ η εκστρατεία του George Bush στο Ιράκ συνεχιζόταν αδιάκοπη, κι ενώ ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία» μαινόταν.

Νομίζω δε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση πάνω στους λόγους για τους οποίους το εξώφυλλο (μα και το οπισθόφυλλο) του δίσκου προκάλεσαν έντονη αναστάτωση. Ωστόσο όλος ο δίσκος – όχι μόνο το εξώφυλλο, μα και τα τραγούδια – καταπιάνονται εξ’ ολοκλήρου με το θέμα της 11^ης Σεπτεμβρίου, στηλιτεύοντας τόσο την τρομοκρατία, όσο και τις πολεμοχαρείς διαθέσεις των αμερικανών.

26 - Paris – Sonic Jihad (2003)

Επιστρέφουμε στον ράπερ Paris και έναν δίσκο του οποίου του εξώφυλλο απεικονίζει ένα αεροπλάνο με πορεία απευθείας προς τον… Λευκό Οίκο. Ωχ. Και ο τίτλος του δίσκου λέγεται “Sonic Jihad”. Ωχ, ξανά. Και αυτό ενώ τα τραγούδια αναφέρονται στις επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου, καθιστώντας υπεύθυνη λιγότερο ή περισσότερο την αμερικανική κυβέρνηση. Ενώ ο χαρακτηριστικός μαύρος πάνθηρας δεσπόζει στο λογότυπο.

Όπως καταλαβαίνετε, ο συγκεκριμένος δίσκος και το εξώφυλλο του κατέκτησαν επάξια μια θέση στο αφιέρωμα μας.

Συνεχίζεται....

Κι όμως, μόλις βρισκόμαστε λιγο μετά τη μέση! Το αφιέρωμα μας θα ολοκληρωθεί με το δεύτερο μέρος του. Ποιά είναι λοιπόν τα περισσότερο αμφιλεγόμενα εξώφυλλα όλων των εποχών; Ποιά θα δεσπόζουν στην κορυφή της κατάταξης μας; 

Η απάντηση σύντομα...