Το Φονικό Κουνέλι Παρουσιάζει: Τα Πιο Ελεεινά Εξώφυλλα Δίσκων Όλων Των Εποχών!

Η επανάληψη δε συνιστά μονάχα μητέρα της μάθησης, μα και θεία της απόλαυσης. 

Η παρούσα ανάρτηση είδε για πρώτη φορά το διαδικτυακό φως της μέρας πριν έναν περίπου χρόνο, στο αδερφό blog της Κουνελοχώρας. Τώρα που μεγάλωσε λίγο, έπαψε να κλαίει και έμαθε πια να περπατάει (κάπως αδέξια, οφείλω να ομολογήσω, σα μεθυσμένη στρουθοκάμηλος, ή σωστότερα, σαν εκείνη τη τερατώδη διασταύρωση της καμήλας με τα αγαπημένα μας Στρουμφάκια, τους λεγόμενους Στρουμφοκάμηλους), τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε την ανάρτηση για άλλη μια φορά!

Αυτό είναι ένα... εναλλακτικό μουσικό κείμενο. Παράλληλα συνιστά ένα κείμενο καλλιτεχνικού περιεχομένου, με γούστο και άποψη. Τα πιο γελοία, τα πιο ελεεινά, τα πιο κιτς εξώφυλλα δίσκων όλων των εποχών! Ή έστω, αρκετά από αυτά (πόσο πια να εμβαθύνει κάποιος στις αβύσσους της κακογουστιάς?). Ούτε λίγο, ούτε πολύ, παρουσιάζω σχεδόν 90 (ενενήντα, σωστά διάβασες) εξώφυλλα δίσκων. Και ασφαλώς προτείνω να τους αγοράσετε όλους. Γιατί σε τελική ανάλυση, το εξώφυλλο δεν είναι ενδεικτικό του περιεχομένου, σωστά? Και εμείς δεν είμαστε επιφανειακοί τύποι - δεν κοιτάζουμε ποτέ την εμφάνιση. Μόνο την ψυχή.

Πάμε λοιπόν! Τα εξώφυλλα τα παρουσιάζω με τυχαία σειρά. Ετοιμαστείτε και αφήστε κάθε ίχνος αισθητικής και καλού γούστου στην εξώπορτα....

Madam X - We Deserve The Right

Εξώφυλλο βγαλμένο από τα βάθη της αλησμόνητης δεκαετίας του '80. Hair metal at its best, για άντρες και γυναίκες, με ενδυματολογική άποψη που αφορά όλες τις εποχές του χρόνου και όλες τις ώρες της ημέρας. "We deserve the right" μας λένε. Είστε σίγουροι ρε παιδιά?

Farscape - Killers On The Loose

Ένα διδακτικό εξώφυλλο που μας μαθαίνει τους κινδύνους του προγναθισμού και προτρέπει να επισκεπτούμε από νωρίς τον οδοντογιατρό μας, για να μην καταλήξουμε σαν το έρμο, αξιολύπητο ον της εικόνας. 

Wrathchild - Stakk Attakk

Μεταλλικά αγόρια με έξαλλες διαθέσεις, έτοιμα να σας επιτεθούν, ακονίζοντας σαν αγριόγατοι τα νύχια τους. Γκρρρρ, καλέ μη!

Whiplash - Power And Pain

O συγκεκριμένος δίσκος των Whiplash θεωρείται ένα από τα thrash metal διαμάντια των '80s. Το εξώφυλλο του όμως είναι απλά αστείο. Ένα δεκάχρονο βέβαια μπορεί και να γούσταρε.

Μεταξύ μας, είχε μια ομορφιά εκείνη η εποχή, που δεν έπαιρνε καθόλου στα σοβαρά τον εαυτό της.

Boned - Up The Crack

Σιγά ρε φίλε να πούμε, θα βγάλεις κανά μάτι από καμιά ανυποψίαστη πελάτισσα στο δισκοπωλείο. 

Heavy Load - Stronger Than Evil

Υπάρχουν εξώφυλλα που είναι απλά κακά. Και υπάρχουν άλλα που είναι τόσο κακά που καταλήγουν να μετατρέπονται αυτομάτως σε... αριστουργήματα. Το συγκεκριμένο εξώφυλλο των Heavy Load ανήκει σαφώς στην δεύτερη κατηγορία. Κάκιστο σχέδιο και ακόμα χειρότερο χρώμα, ανύπαρκτη αισθητική, πραγματικά άθλιο, ωστόσο για κάποιον λόγο αγγίζει τα όρια του cult.

Merciless Death - Evil In The Night

Δείτε την άκρως πειστική έκφραση τρόμου στα μάτια της γυναίκας-θύματος, πιο πειστική και από κακή ερμηνεία σε b-movie. Δείτε πως την αγγίζει, σαν άλλος εραστής, το ζόμπι. Δείτε το κομμένο χέρι της. 

Πόσο πιο evil όμως.

Το παρόν εξώφυλλο καταχωρείται εδώ λοιπόν λόγω της θεατρικής του πειστικότητας.


Pantera - Metal Magic

Αυτό είναι το ντεμπούτο των Pantera, ενός από τα πλέον cool συγκροτήματα της metal σκηνής των '90s!

Μάλλον οι οπαδοί τους αγνοούσαν τον συγκεκριμένο δίσκο! Εξώφυλλο που είναι ικανό να μετατρέψει, σε μία νύχτα μόνο, ακόμα και τον πλέον ορκισμένο μεταλλά σε τελειωμένο οπαδό των σκυλάδικων.

Scorpions - Animal Magnetism

Λοιπόν, κοιτάξτε να δείτε. Μου αρέσει το συγκεκριμένο εξώφυλλο, πραγματικά! Το θεωρώ εκπληκτικό! Είναι όμως άκρως ελεεινό παράλληλα! Ναι, γίνεται να συνδυάζεται το ένα με το άλλο. Αυτό το σκυλί απλά δεν υπάρχει.

Θα είχε περισσότερη πλάκα βέβαια αν η γυναίκα είχε αλλού το βλέμμα της. 

Δημήτρης Κατής και Εξόριστοι - Συλλογή

Μόνο σεβασμό για την τιτάνια μορφή του ανθρώπου της φωτογραφίας. Εδώ η κιτς αισθητική των σκυλάδικων άλμπουμ, με την κλασική πόζα στο εξώφυλλο, συναντάει την εξίσου κιτς μέταλ αισθητική (κάστρα, ιππότες κλπ), και το απότελεσμα δε μπορεί παρά να είναι υπέροχο.

Και μια που μεταπήδησα στα ελληνικά...



Lektikos Epexergasths (με greeklish, όπως ο τίτλος)

Τα παιδιά μάλλον προσπάθησαν πραγματικά να δημιουργήσουν ένα εξώφυλλο που να αποπνέει γνήσια επικό αίσθημα.

Και σας έχω πει ρε παιδιά. Μην αφήνετε το χειριστήριο του playstation σας για άλλες ασχολίες, κρίμα είναι!

Πάμε τώρα σε ορισμένα κλασικά και αγαπημένα.

Σταμάτης Γονίδης - Είμαι Εγώ Που Σε Παίρνω Τηλέφωνο

Μη το σηκώσεις. Σε παρακαλώ, ό,τι και να κάνεις, μη το σηκώσεις!!!

Σταμάτης Γονίδης - Εσύ Που Δηλώνεις Γυναίκα Μου

Συμπληρώνω: Εσύ που δηλώνεις γυναίκα μου, μάλλον έκανες ένα πολύ μεγάλο λάθος.

Δημήτρης Νόβας - Εφιάλτης

Άκρως θεατρικό και πειστικό θα έλεγα εξώφυλλο δίσκου, σε απόλυτη εναρμόνιση με τον τίτλο του. 

Τάσος Μπουγάς - Έτσι Κι Αλλιώς / Για Πάντα / Αποκαλύπτομαι

Μα την αλήθεια, δεν έχω ιδέα ποιό από τα τρία που έγραψα είναι ο κανονικός τίτλος του δίσκου - Το "Έτσι Κι Αλλιώς"? Το "Για Πάντα"? Το "Αποκαλύπτομαι"? Και τα τρία μαζί? Κανένα από τα τρία? Λέτε ο τίτλος να είναι το "Σε 1 CD" τελικά?

Διακρίνεται στο εξώφυλλο ο ερμηνευτής με λάγνο, άκρως ερωτικό βλέμμα, ικανό να μαγνητίσει τα πλήθη. Μου θυμίζει τον εαυτό μου όταν κοιτάζω στις βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων. Λίγο σαλάκι μόνο έλειπε και θα έδενε τέλεια.

Και μια που μιλάμε για λάγνα βλέμματα...

Raffi's Christmas Album

"Γειά σου. Με λένε Ράφφι. Θες να γίνουμε φίλοι?". 

Ασφαλώς συνιστώ ανεπιφύλακτα τον συγκεκριμένο δίσκο, ως ιδανικό δώρο για τους συγγενείς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα τα Χριστούγεννα. Θα βάλετε τον δίσκο σε περίοπτη θέση πλάι στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα δώρα, δίπλα στις κάλτσες και τα γλυκίσματα, και οι επισκέπτες όλοι θα βλέπουν πρώτη μούρη την φάτσα του Ράφφι να τους κοιτάζει. 

Ιδανικό για Χριστούγεννα, πραγματικά.

Tiny Tim's Christmas Album

Α, σας έχω κι άλλο χριστουγεννιάτικο δώρο, βλέπετε? Μήπως να βάζατε τη φάτσα του πολύ ιδιαίτερου αυτού κυρίου σε περίοπτη θέση πλάι στο δέντρο, αντί για του Ράφφι? 

Όσο κοιτάζεις αυτό το εξώφυλλο, τόσο νιώθεις να αφήνεσαι στο πνεύμα και στην μαγεία των Γιορτών.

Bob Dylan - Saved

Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που κάποτε πρωτοστατούσε στο αντιπολεμικό κίνημα της δεκαετίας του '60 και έγραφε ύμνους για τον άνθρωπο και την σύγκρουση του με την παμφάγα κοινωνία. 

Κάκιστο, κιτς artwork, ακόμα χειρότερο θέμα.

Gertrude Behanna - God Isn't Dead!

"God Isn't Dead", διακηρύσσει περήφανη και με βεβαιότητα η κυρία Γερτρούδη.

Πού φοβάμαι πως δυστυχώς πέθανε τελικά, αντικρίζοντας το συγκεκριμένο εξώφυλλο.



The Louvin Brothers - Satan Is Real

Πληροφοριακά, οι Louvin Brothers ανήκουν στους θρύλους της country μουσικής - δεν είναι τίποτα τυχαίοι.

Αλλά εδώ μάλλον θέλανε να μας κάνουν κάποιο κακόγουστο αστείο. Δεν εξηγείται αλλιώς. Πείτε μου ότι μου κάνετε πλάκα, πείτε μου πως είναι όλα ένα άσχημο όνειρο, σας παρακαλώ.



Christian Crusaders - With Al Davis

Ένας καλός χριστιανός εκτιμάει περισσότερο από κάθε άλλον την ουσία πίσω από τα φαινόμενα. Σταυροφόροι αυτοαποκαλούνται οι κύριοι, και νομίζω είναι εμφανές. Ηρωικό ανάστημα, σωστοί πολέμαρχοι, παλικάρια, έτοιμοι να εξορμήσουν στη μάχη, για τα ιερά ιδανικά.

Καταμεσής των λεβεντόπαιδων ξεχωρίζει ασφαλώς η όμορφη παρθένος, η γυναίκα για την οποία τόσοι και τόσοι θα σφάζονταν για να κερδίσουν μια θέση στην καρδιά της. Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και μόνο ο καλύτερος θα επικρατήσει. Στην μάχη αδέρφια!!!



Country Church

Μια εναλλακτική πρόταση για κάθε επίδοξο σταυροφόρο εκεί έξω. Να προσεύχεστε, να πηγαίνετε τακτικά στην Εκκλησία, να απέχετε από την ακόλαστη ζωή, να κοιμάστε νωρίς τα βράδια και να ψηφίζετε κόμματα του μοτίβου "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια": Ίσως καταφέρετε να γίνετε σαν τα παιδιά της φωτογραφίας στο τέλος.



Enochian - Night Monumentum Evil

Credits στον Deathster από το φόρουμ του rocking.gr που πρώτος είχε ποστάρει παλιά το επικό αυτό εξώφυλλο. Εδώ βλέπουμε τέσσερα ημίγυμνα παιδιά (και ένα κορίτσι) που αποδεικνύουν γιατί το black metal είναι η πιο ακραία, η πιο τρομακτική, η πιο αντικομφορμιστική, η πιο hardcore, η πιο anti-establishment, η πιο ιδιαίτερη μουσική που εμφανίστηκε ποτέ. Μα δείτε τους, φυσάνε φωτιές!

Υψηλή αισθητική και άκρως επική διάθεση. Μέχρι να τους φωνάξει από μέσα η μαμά τους, γιατί μπορεί να αρπάξουν κανένα κρύωμα.

Slayer - Show No Mercy

Το συγκεκριμένο ντεμπούτο των Slayer μπορεί μεν να ανήκει στα επιδραστικότερα metal albums όλων των εποχών, δε παύει όμως να έχει ένα πραγματικά τρισάθλιο εξώφυλλο. Έχω την αίσθηση πως πρόκειται για κάποια παιδική ζωγραφιά του Kerry King από όταν ήταν 5-6 χρονών.

Stryken - First Strike

Απίστευτη δισκάρα το First Strike των Stryken. Δεν το έχω ακούσει, αλλά με τέτοιο εξώφυλλο δε μπορεί παρά να είναι συγκλονιστικός δίσκος.

Ozzy Osbourne - Speak Of The Devil

Ναι, υπάρχει μια ομορφιά στη σκέψη και μόνο πως τέτοιες εικόνες ενοχλούσαν πολύ κόσμο την εποχή εκείνη που έβγαιναν! Ορισμένοι ίσως και να τις έβρισκαν τρομακτικές. Ήταν μια αθώα εποχή τα '80s, όπως και να το κάνουμε.

Αντικειμενικά μιλώντας όμως, και πέρα από εποχές και τόπους, το συγκεκριμένο εξώφυλλο του Ozzy είναι απλά κακό. :P

Slide - Easy In Disco

Τα πολλά λόγια εδώ είναι περιττά. Πάρε μια χούφτα κρέμα disco να χεις ρε!



Jermaine Jackson - My Name Is Jermaine

Πόσο πιο επιδεικτικό εξώφυλλο όμως, πόσο.



The Fabulous Paul Anka

Αχ, ο Paul Anka, ο τροβαδούρος της αγάπης των 50ς και 60ς. Και εδώ έχουμε ένα υψηλής ποιοτικής αξίας εξώφυλλο, με το... κεφάλι του σε πρώτη πόζα.

Θα είχε πολύ πλάκα αν το κεφάλι φωσφόριζε μέσα στο σκοτάδι! Spooky!!!



Jim Post - I Love My Life

Αγαπάει τη ζωή του λέει. Και μεις τι φταίμε?

 ...Κάτι Με Ορχήστρα

Να με συγχωρείτε, αλλά δε μπορούσα να βγάλω τα μικρά γράμματα και να διαπιστώσω πως λέγεται ο δίσκος - έχει πάντως σχέση με κλασική μουσική μάλλον, κάτι ολοφάνερο εξάλλου από το εξώφυλλο.

Δίσκος που πωλείται συνοδευτικά με ένα άρωμα, για να μη βρωμάτε ποδαρίλα.

Alla Pugatjova - Superman

..........

Όχι. Λυπάμαι. Προσπάθησα να σκεφτώ κάτι να γράψω, αλλά δε μου έρχεται τίποτα.

Πάμε παρακάτω.

Eddie Mack - Live

Ηχογραφημένο λάιβ, λέει, στο κλαμπ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ. Πραγματικά, ένα σάντουιτς έλειπε μόνο από το εξώφυλλο. Ίσως να το αντικρίζει βέβαια ο Eddie Mack, εξ' ου και το ύφος. 

Όσο αφορά την γυναίκα πίσω... Μμμ. Χμμμμμ. Αυτό θα πει να έχεις προσηλωμένες οπαδούς. O δίσκος τελικά συνιστά τρανή απόδειξη πως η μουσική μας... ξεγυμνώνει τα βαθύτερα μας συναισθήματα. Αναρωτιέμαι αν η εικόνα προέρχεται από το συγκεκριμένο live. Θα ήθελα πολύ να είχα δώσει το παρόν.

Anna Russell - In Darkest Africa

Ένας δίσκος ο οποίος δεν ενισχύει καθόλου τα στερεότυπα απέναντι στους μαύρους, καθόλου όμως. 

Άποψη και υψηλή κουλτούρα μόνο.

Joyce

Το περιεχόμενο μετράει, το περιεχόμενο μετράει, μη παρασύρεσαι από τα looks, μη πέφτεις στην παγίδα που τόσοι άλλοι πέφτουν, η ψυχή είναι που μετράει, η ψυχή και μόνο, όχι, μη στρέφεις το βλέμμα, αφέσου στην αλήθεια, δες την ουσία, το περιεχόμενο, το περιεχόμενο, μόνο, μόνο......

ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!

Menudo - Reaching Out

Δίσκος με έφηβα αγόρια που φοράνε κολλάν και μας "απλώνουν το χέρι" (aka, Reaching Out). Συνοπτικά, ένα άλμπουμ που αποπνέει ανδρισμό και ξεχειλίζει τεστοστερόνη. 

Όχι, ο δίσκος αυτός δεν απευθύνεται σε έφηβα κορίτσια! Απευθύνεται σε εφηβικό κοινό, αλλά όχι σε κορίτσια!

Prince

Γιατί Prince παλικάρι μου? Γιατί? Είναι γεγονός πως άφησες κάποια όμορφα τραγούδια πίσω σου.

Ρωτάω ξανά λοιπόν: Γιατί?

Prince - Love Sexy

...Ok, νομίζω πήρα την απάντηση μου.

Jan Akkerman

O Jan Akkerman είναι ολλανδός κιθαρίστας. Που, καταπώς φαίνεται, έχει αναπτύξει μια... ιδιαίτερη σχέση με την κιθάρα του. Μια σχέση που κάποιοι ίσως παρεξηγήσουν, αυτός όμως αδιαφορεί. Ο έρωτας δε γνωρίζει ηλικία, δε γνωρίζει κοινωνική τάξη, ενίοτε δε γνωρίζει φύλο, ενώ κάποιες φορές δε γνωρίζει και... είδος. Άνθρωπος, ζώο... πράγμα.

Μια που μιλάμε για έρωτα...

The Dayglo Abortions - Two Dogs Fucking

Άκρως ερωτικό εξώφυλλο δίσκου, αυτό να λέγεται. Δείτε πως ουρλιάζει οργασμικά η σκύλα, παρατηρήστε το βλέμμα του σκύλου στην κάμερα, σε στυλ "δείτε πόσο γαμιάς είμαι, χοχο".

Νομίζω δεν έχω να σχολιάσω κάτι παραπάνω. Συνεχίζουμε...

Li'l Richard and His All Stars - Happy Easter

Μα την αλήθεια, αυτό το εξώφυλλο προσβάλλει την αισθητική μου σαν κουνέλι. Και άλλα επίσης, που δεν μπορώ να αναφέρω. Ντροπή κύριε!



Kαι συνεχίζουμε με ορισμένα ακόμα εξώφυλλα από ξένους, μεγάλους καλλιτέχνες. Όπως για παράδειγμα τον:


ΒΑJO (aka,  ΜΠΑΖΟ)

Να' τος ο γαμπρός μας, κοστουμαρισμένος, παρφουμαρισμένος, μυρωδάτος κι έτοιμος! Τυχερό που' ν ' το κορίτσι! Μια επιμειξία ζέβρας με μοσχάρι που δραπέτευσε ηρωικά από τα μυστικά εργαστήρια, όπου και διεξάγονται τα συγκεκριμένα απόκρυφα πειράματα, και αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μουσική.

Κι όμως, υπάρχουν και χειρότερα:



The Edgar Winter Group - They Only Come At Night

.............

Το κολιέ. Το μαλλί. Η φαβορίτα. Το κραγιόν. Η ρόγα: Το Αγόρι.

Κι όμως, μπορώ να σας αποτελειώσω.....



Baby Bird - Fatherhood

Συγγνώμη. Αλήθεια. Καταλαβαίνω, πονάνε τα μάτια σας. Και τα δικά μου.

Συγγνώμη και πάλι.

Πάμε σε κάτι πιο αντρίκιο.


Iron Cross - Too Hot To Rock

Αυτά είναι! Επιτέλους, μερικοί άντρες με τους οποίους να μπορούμε να ταυτιστούμε ρε αδερφέ. Για άλλη μια φορά η ροκ μουσική σώζει την κατάσταση. Σεμνοί, διακριτικοί και μάν-γκες. Με στυλ που άνετα θα ήθελες να μιμηθείς την επόμενη φορά που θα πας στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς να πάρεις λίγο γάλα.

Δηλώνουν μάλιστα "του χοτ του ροκ". Είναι γεγονός πως πρόκειται για καυτά αγόρια.... Γιου-χουυυυυυυ...!


Raven - The Pack Is Back

Να περπατάς μόνος ξέρω γω στα αποδυτήρια, βράδυ, και να σου πεταχτούν ξαφνικά τα παλικάρια της φωτογραφίας. Επικά σκηνικά.

Και επειδή αρχίζουν όντως να ξυπνάνε επικές διαθέσεις μέσα μου....



Manowar - Anthology

Έχω ιδρώσει. Τα δάχτυλα μου κάνουν πλίτσι πλατς στο πληκτρολόγιο και γλιστράνε. Τρέμω ολόκληρος. Χύνω το λάδι απ'την χωριάτικη σαλάτα (την οποία τσιμπάω ενώ γράφω) και το αλείφω πάνω μου, από την κορυφή ως τα νύχια. 

Και μετά στρέφω το βλέμμα πέρα. Δεν μπορώ να ατενίζω στα μάτια άλλο τα συγκεκριμένα Ινδάλματα, τους ανθρώπους που ένα βλέμμα μόνο να τους ρίξεις, νιώθεις περισσότερο άντρας από ποτέ (ενώ αν είσαι γυναίκα, μια ματιά τους μόνο φτάνει να σε φέρει σε οργασμό). 

Νιώθω μικρός και ασήμαντος.

Icugini Di Campagna - Preghiera

Και από το ένα επικό στο άλλο. Φάτε σκόνη Manowar, έρχονται οι Icugini Di Campagna!

Αυτό παιδιά είναι... too epic to die for. Όλη η Αλήθεια, όλη η Γνησιότητα, όλη η Μαγεία της epic metal μουσικής σε μια μόνο εικόνα. 

Δείτε το άφρο μαλλί και το μουστάκι (πιο μεταλλάς πεθαίνεις). Δείτε τον τύπο που σφίγγει την αλυσίδα δεξιά, αφεθείτε στο βαθυστόχαστο σαν γλάρου βλέμμα του. Νιώστε την κατά μέτωπο ΓΡΟΘΙΑ του τύπου δίπλα του. Μια γροθιά στο κατεστημένο. 

Και δείτε το πουλί, ω, κοιτάξτε το πουλί...! Μα την αλήθεια, μα τον Όντιν και τον Θωρ, πήρανε βαλσαμωμένο πουλί και το κραδαίνουν σαν πυρακτωμένο ξίφος!!! Ένα βαλσαμωμένο πουλί!!!

Και συνεχίζουμε σε επικές διαθέσεις με μια άκρως ηρωική εικονογράφηση...

Fireaxe - Victory Or Death

Πολλοί θέλησαν να μιμηθούν το ανεπανάλητο εικαστικό στυλ του εξωφύλλου των μοναδικών, των θρυλικών FIREAXE, κανείς ωστόσο δεν τα κατάφερε. 

Victory Or Death, μας λένε. Διαλέγω τον θάνατο.

Riot - Narita

Γιατί ρε σεις Riot. Γιατί αυτό το έγκλημα ενάντια στην φύση? Τι του βάλατε στο κεφάλι αυτού του... έρμου του πλάσματος? Το οποίο υποτίθεται είναι επικίνδυνο, να υποθέσω? (κρίνοντας από το τσεκούρι που κρατάει και τα άφθονα κρανία κάτω). Δε ξέρεις αν πρέπει να τρομάξεις ή να του κάνεις γούτσου (στο κεφαλάκι, και μετά στην κόκκινη κοιλίτσα).

Πείτε μου τελικά: Μπορώ να ελπίζω σε κάτι? Μπορώ? Ας μου πει κάποιος....

Centinex - Subconcious Lobotomy

.... Όχι, δεν μπορώ να ελπίζω.

The Handsome Beasts - Bestiality

....Μια που μιλήσαμε για χάδια σε κοκκινωπές κοιλίτσες, νομίζω εδώ ταιριάζει γάντι αυτό το αριστούργημα ανωτέρας αισθητικής.

Λοιπόν, επειδή έχω αρχίσει να φρικάρω, πάμε σε ορισμένες εκπροσώπους του Ωραίου Φύλου, να χαρεί λίγο το μάτι μας.

The McDonald Sisters - I've Got Confidence

"I' ve got confidence", μας λένε οι McDonald Sisters.

Μάλλον δεν έχουν δει τον εαυτό τους στον καθρέπτη.


The Faith Tones - Jesus Use Me

O Χριστός και η μάνα του.........!!!!!

Saveta Jovanovic - μπλα μπλα μπλα κάτι (ποιός διαβάζει αυτόν τον τίτλο τώρα...!)

.............

Όχι. Προσπαθώ εδώ και δυο λεπτά να γράψω κάτι, αλλά δε μπορώ. Όχι. 

Απλά όχι. It's wrong, πως το λένε.... This is all a terrible mistake........

Millie Jackson - Back To The Shit

Κι όμως, η Millie Jackson ειναι μια πραγματικά πολύ αξιόλογη soul τραγουδίστρια! 

Το συγκεκριμένο εξώφυλλο ωστόσο φιγουράρει σε περίοπτη θέση σε όλες τις λίστες με τα χειρότερα εξώφυλλα όλων των εποχών, και όχι τυχαία! 

Εγώ πάντως την παραδέχομαι την Μίλλυ!

Heino - Die Schonsten Volkslieder Der Welt

Ψιτ, παιδιά. Μη το πείτε παραέξω, αλλά έχω την αίσθηση πως αυτό το ον που κοιτάζει ταυτόχρονα σε όλες τις πλευρές του ορίζοντα πίσω από τα μαύρα του γυαλιά, έχω την αίσθηση λοιπόν πως είναι γένους αρσενικού.

Ίσως όμως κάνω λάθος. Βασικά είναι ευκολότερο να μαντέψω το φύλο των σκυλιών μπροστά.

Μια που μιλάμε για σύγχυση φύλου...



Paul Lekakis - Boom Boom

Άντε να πας στο δισκοπωλείο και να ζητήσεις το ΜΠΟΥΜ ΜΠΟΥΜ του Πωλ Λεκάκις. 

Ή ακόμα χειρότερα, να το κάνεις δώρο σε κάποιον (άντρα) φίλο σου. 

Δείτε όμως πόσο αποφασιστικά κραδαίνει τη λεπίδα από φως - σαν τη γκέι εκδοχή του Star Wars ένα πράγμα.

Tino - Por Primera Vez

Aν πάρεις δώρο στον φίλο σου το Boom Boom ίσως και να πεις οτι έγινε καταλάθος.

Αν πάρεις δώρο όμως το Boom Boom μαζί με αυτό το cd του TINO, τότε μάλλον υπάρχει μείζoν ζήτημα. Μείζoν, όπως η αντρίλα που αποπνέει το καυτό αγόρι στο εξώφυλλο.... Ένα αγόρι γεμάτο μυστικά.....

Τσουτσούριασα λέμε........

Herbie Mann - Push Push

Όριστε, αυτός είναι άντρας! Ακόμα και οι Manowar πάνω πολύ θα τον εζήλευαν! Δείτε την τρίχα ρε, κοιτάξτε πως κραδαίνει τη φλογέρα - φλάουτο, ή ό,τι είναι τέλος πάντων. Σχεδόν σου έρχεται να πάρεις το cd, να το τρίψεις στη μασχάλη σου και μετά να το μυρίσεις, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα, αφήνοντας την φρέσκια οσμή της τεστοστερόνης να σε κατακλύσει ολάκερο.

Ωμή σάρκα, ένα μουσικό όργανο και άφθονος ιδρώτας, τίποτα περισσότερο. Τα υπόλοιπα είναι για τις αδερφές...

Michael Henderson - Slingshot

Δε σας έφτασε η αντρίλα ρε? Πάρτε να χετε, ορίστε! 

Μια ολοφάνερα τυχαία φωτογράφιση, χωρίς ίχνος ποζεριάς, εκεί που ο φίλος μας ετοιμαζόταν να κάνει το μεσημεριανό του μπάνιο, και από ατύχημα η κάμερα τον έπιασε την ώρα που άλλαζε. 

My Pussy Belongs To Daddy

Jesus Christ, αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Δε μπορώ να πω κάτι παραπάνω εδώ. :P

Έχω όμως και δυο ακόμα σχετικά:

Lords Of Acid - Pussy

Μεταξύ μας, το εξώφυλλο τα σπάει! Ψάξτε δείτε και το ομότιτλο τραγούδι στο youtube, προσέξτε τους στίχους, είναι ακόμα καλύτερο!

Και για να ολοκληρώσουμε αυτή την... επική τριλογία:

The Second Rudy Ray Moore Album - This Pussy Belongs To Me

Αγαπάμε γάτες και λοιπά αιλουροειδή.

John Bult - Julie's Sixteenth Birthday

"΄Έλα κοριτσάκι, άφησε με να σου δώσω δυο καραμελίτσες. Μη με ντρέπεσαι. Νιώσε λες και μιλάς στον θείο ή στον μπαμπά σου".

Svetlana Gruebbersolvik - My Lips Are For Blowing

Αυτό κύριοι είναι κορίτσι-πρότυπο! Γιατί πολλές εδοκίμασαν την τέχνη της φλογέρας, λίγες όμως είχαν το ταλέντο!

Freddie Cage - All My Friends Are Dead

Η κακογουστιά σε όλο της το μεγαλείο. Θα χε πλάκα να κάνεις δώρο αυτό το άλμπουμ σε κάποιον καλό σου φίλο! Με αφιέρωση και όλα. 

Music From The Big Top

Αυτό το άλμπουμ πάλι, θα είχε πλάκα να το έκανες δώρο σε κάποιο παιδάκι. Από κείνα, ξέρετε, που αγαπούν τους κλόουν. 

Και να το βάλεις απέναντι από το κρεββάτι του, ενώ κοιμάται το βράδυ. Disturbing είπατε?

Υπάρχουν και χειρότερα....

The Best Of Wayne Newton

Όχι, δεν έχει τρυπήσει το cd! Κάποιος είχε τη φαεινή και άκρως πρωτοποριακή ιδέα να σχεδιάσει με αυτόν τον τρόπο το εξώφυλλο! Και η φάτσα του τραγουδιστή να καλύπτεται από αυτή την τρύπα!

Άνετα, ο πιο αποτυχημένος σχεδιασμός εξωφύλλου στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Έχουμε πέσει πολύ χαμηλά, να ξέρετε όμως: στον απύθμενο τον πάτο, δεν υπάρχουν όρια - μονάχα πιο κάτω ακόμα, όλο και πιο κάτω.

Those Darlins - Screws Get Loose

Είδατε που σας έλεγα πως υπάρχουν και χειρότερα και δεν με πιστεύατε? Να τον ακούτε τον κούνελο...

Mike Adkins - Thank You For The Dove

Η ελπίδα ωστόσο πεθαίνει πάντα τελευταία.

Ken - By Request Only

...Τελικά όμως, ακόμα και η ελπίδα πεθαίνει. :P

Lody Matherson - Can I Borrow A Feelin'?

"Μπορώ να δανειστώ ένα συναίσθημα?", διερωτάται με ύφος όλο νόημα το παλικάρι της εικόνας. Και μας παραδίδει μαθήματα έξυπνης και πιασάρικης ατάκας, όσο αφορά το ευγενές σπορ του πεσίματος στις γυναίκες. Δεν είναι μόνο τι θα πεις, αλλά και πως θα το πεις. Το βλέμμα, το ύφος, τα πάντα.

Έχω την αίσθηση πως δεν θα τα καταφέρει τελικά.

Γιάννης Φλωρινιώτης - Ποντιακό Πάρτυ

Η πεμπτουσία του καρακιτσαριού της δεκαετίας του '80, όλη μαζεμένη σε μια εικόνα. Πραγματικά το εξώφυλλο αυτό τα λέει όλα για την συγκεκριμένη εποχή, νομίζω έχει διδακτική αξία, και ως τέτοιο, δε μπορώ παρά να του βγάλω το καπέλο.


Τημέμαχος Ζαγρέας - ΤΟ ΛΟΓΟ ΕΧΕΙ Ο ΖΕΥΣ

H μεγάλη επιτυχία της εταιρίας OLYMPOROCK, που έχει την έδρα της στις παρυφές του βουνού των θεών, καταμεσής στα γίδια και στα αιγοπρόβατα!

Φάτε σκόνη μεταλλάδες, πιο metal δίσκος από αυτόν δεν υπάρχει.

Και ας συνεχίσουμε με κάτι σχετικό...


Νίκος Γιαννάκος - Για Την Καλή Μου Συντροφιά

"Για την καλή μου συντροφιά".

Υποθέτω εννοεί τα πρόβατα. Γιατί όχι.


Νίκος Τσαβάρης - Του Κερατά Τα Κέρατα Είναι Βερνικωμένα

Εε, ψιτ, το "βερνικωμένα" γράφεται με ΩΜΕΓΑ. Αλλά θα πει κανείς, εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν δίσκο-πεμπτουσία της αφαιρετικής/συμβολικής/κοινωνικού ρεαλισμού και νταντά μαζί σχολής, δίσκο που συμπυκνώνει το νόημα μιας εποχής ολάκερης, και εγώ κολλάω στο ορθογραφικό?

Είμαι απαράδεκτος.


Πόλυς Κερμανίδης - Σε Ψάχνω

...Mάλλον δε θα με βρεις.



Λίνα Παπά - Σ'αγαπώ Και Σου Αξίζει

Τι αμαρτίες πληρώνω για να μου αξίζει όντως τέτοιο μαρτύριο?



Στράτος Λασκαρίδης - Σκότωσες Έναν Πεθαμένο

Αντικρίζουμε τον πεθαμένο που σκοτώθηκε πρώτη φάτσα στο εξώφυλλο. Αισθητική Μεγάρου Μουσικής και άνω. Βλέμμα που μιλάει, μάτια που κραυγάζουν: "με σκότωσες μωρή άτιμη".

Πραγματικά, δεν έχω σχόλια, η κουλτούρα με κατακλύζει ολάκερο.


Γιώργος Ζερβάκης - ...Στην Εντατική

Live σου λέει. Live. Και τον βλέπουμε να ψυχορραγεί ένα πράγμα και να του μπήγουνε ενέσεις.

Δίσκος που θα ήθελε ο καθένας από μας να τον κάνει δώρο σε ένα αγαπημένο του πρόσωπο, μόνο για τον ρομαντισμό που αποπνέει το εξώφυλλο του.


Aντώνης Λοξας - Γιατί?

Και γω το ίδιο αναρωτιέμαι ρε Αντώνη. Γιατί το έκανες αυτό? Γιατί δεν ακολούθησες τις συμβουλές εκείνων που σε προέτρεπαν να μην ακολουθήσεις τον συγκεκριμένο δρόμο!

Οι χαρακτηριστικές πιτσιλιές στο εξώφυλλο νομίζω δένουν τέλεια με όλα τα υπόλοιπα.



Ζανέτ Καπούγια - Που Θα Πας Mi Amor

H γυναίκα-φαντασίωση Ζανέτ Καπούγια, ντυμένη στα χρώματα του δράκου, και η αλησμόνητη, διεθνούς φήμης επιτυχία της "Που Θα Πας Μι Αμόρ". 

Πάω να το βάλω στα πόδια βασικά.

Περιέχει και πόστερ ε. Μη το χάσετε!

Τζων Τίκης

Εδώ έχουμε να κάνουμε απλά με έναν τιτάνα, σαφώς ένα από τα κλασικότερα και σπουδαιότερα εξώφυλλα δίσκων όλων των εποχών, ανεξαρτήτως μουσικής και χώρας προέλευσης. Ασφαλώς ο Τζων Τίκης συνιστά πρότυπο άντρα για όλους μας, προσωπικά έχω περάσει άπειρες ώρες μπροστά στον καθρέπτη, προσπαθώντας να του μοιάσω.

Θα λεγε κανείς δεν υπάρχει ελληνικό άλμπουμ που να μπορεί να ξεπεράσει το παραπάνω, ωστόσο νομίζω πως υπάρχει:


Ντένης Παππάς - Ο Χριστός Της Αγάπης

Κι όμως, έτσι όπως το βλέπετε είναι το εξώφυλλο του δίσκου! Πόσο πιο μπροστά όμως? Ούτε η punk, ούτε το black metal, καμία μουσική δεν απέδωσε ξανά τόσο ξεκάθαρα ένα "πάρτε-το-στη-μάπα-ρε" μήνυμα όσο ο Ντέννης Παππάς με το συγκεκριμένο εξώφυλλο του!

Σεβασμός και μόνο.


Αυτααααα....



Ουφ, ουφ....!!! Αυτό ήταν λοιπόν...! Κάπου εδώ τελειώσαμε - εξαντλήθηκα, δε πάει άλλο! Ελπίζω να το διασκεδάσατε όσο το διασκέδασα ο ίδιος ετοιμάζοντας το!

Σας χαιρετώ, να περνάτε καλά!!!!!